We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Dmitry G. Levitsky, die leefde in de tijd van Catherine II, was een meester in de zogenaamde "ceremoniële portretten", waar modellen werden afgebeeld in alle pracht van ceremoniële kleding en regalia. In dergelijke werken wordt alles zorgvuldig geverifieerd - en de pose van het portret, de look, het kostuum en natuurlijk de achtergrond.
Wat betreft de expressiviteit van het gezicht van het model, het was onmogelijk om veel aandacht te besteden aan het overbrengen van de echte aard van de persoon die je schildert. Maar hoewel de kunstenaar zorgvuldig het beeld behandelde van alle attributen die bij een dergelijk portret passen, vergat hij voor dit alles niet de kenmerken van de persoonlijkheid die hij schilderde te tonen.
Het portret van de beroemde industrieel en filantroop Prokopiy Akinfievich Demidov is op het eerste gezicht in tegenspraak met het hele concept van het voorportret - de geportretteerde wordt niet afgebeeld in een voorjurk met veel bestellingen, maar in eenvoudige (voor een rijk persoon natuurlijk) huiskleding.
Een hemd met een vest, onderbroek, kousen, eenvoudige zwarte schoenen, een fluwelen badjas, een pet en een sjaal nonchalant om de nek gewikkeld. Tegelijkertijd is de pose van Demidov wat het zou moeten zijn in het portret aan de voorkant - hij staat majestueus, laat zijn linkerhand rusten op een grote gieter van ijzer en zijn rechterhand wijst met een plechtig gebaar naar de bloempotten die ernaast staan.
De details op het doek hebben het niet over de regalia van Demidov, die trouwens nooit in overheidsdienst was, maar over zijn persoonlijke interesses en voorkeuren. Potten met planten, bollen op tafel, water geven kan de liefde van Demidov voor tuinieren aangeven - hij had thuis een hele botanische tuin en de industrieel zelf hield ervan herbaria te verzamelen. De achtergrond van het portret is gemaakt in de beste ceremoniële tradities - gordijnen, Griekse zuilen, het indrukwekkende gebouw van het educatieve huis, waarop Demidov een aanzienlijk bedrag heeft geschonken.
Demidovs uitdrukking is verstoken van pracht en praal - hij kijkt de toeschouwer ironisch en sceptisch aan. Dit alles spreekt van het ongetwijfeld talent van de schilder, van het vermogen om externe attributen te penetreren en de wereld de menselijkheid van de personages in zijn schilderijen te laten zien.
Repin Sadko
