We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Mikhail Vrubel wendde zich voor het eerst tot de poëzie van A. Pushkin in zijn werk in 1896, toen hij op zoek was naar een nieuwe plot voor een paneel op de Nizhny Novgorod Fair. Het gedicht "De profeet" was vooral geïnteresseerd in de kunstenaar, maar in die tijd kwam het plan niet uit. Er blijft alleen een schets over.
Het beeld van de profeet werd een integraal onderdeel van Vrubel's fantasieën, die onder invloed van een ernstige ziekte, vergezeld van hallucinaties, metamorfe plots schilderden.
Het schilderij "The Prophet", gerijpt en geboren in 1898, combineert de twee canons van compositie. Deze techniek werd eerst in de praktijk gebruikt en vervolgens vaak door de auteur in zijn werken gebruikt.
Interessant is dat Vrubel aanvankelijk The Prophet in volle groei schreef. Later sneed de kunstenaar zelf, om redenen die hem alleen bekend waren, de onderkant van het werk af en liet de bovenkant heel. De onderste helft begon hun eigen leven te leiden. Ze werd het decor voor het werk 'Lady in Purple'.
V.D. Milioti herinnerde zich vaak het vreemde van Vrubel. Hij schreef dat hij veel schilderijen in het atelier van de kunstenaar had gezien, waarvan de compositie in het midden op de achterkant was uitgesneden.
Later waren er talloze interpretaties van de eerste "profeet" rond het thema van het gedicht van A.S. Pushkin. De kenmerken van het gezicht van Seraphim erin vloeien soepel over in het bekende gezicht van de vrouw van de kunstenaar. De profeet zelf werd een bijna zelfportret van de auteur.
Alles was zo verward in het slechte bewustzijn van Vrubel dat hij de laatste jaren van zijn leven eenvoudigweg geen fantasieën van de werkelijkheid kon onderscheiden. Manische psychose deed hem elke dag meer en meer werken. De kunstenaar accepteerde de dood als zuivering in 1910.
Pavel Fedotov Matchmaking van Major
