We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Claude Monet is een Franse kunstenaar van de 19e-eeuwse impressionist, zijn schilderijen zijn welverdiende liefde voor meerdere generaties mensen die de waarde van echte kunst kennen. Het schilderij 'Lunch' werd in 1869 geschilderd op een manier die typisch is voor de kunstenaar om details te tekenen, met aandacht voor absoluut alles, van de kan tot de borden die de plank boven de open haard versieren.
Het canvas dat onder het penseel van de kunstenaar vandaan kwam, bleek vrij vredig en gewoon te zijn, maar niet minder mooi en zelfs origineel. De voorgrond op de foto wordt ingenomen door een gezin dat aan een grote ronde tafel dineert - moeder, vader, volwassen zoon en klein kind, obscure jongen of egelmeisje.
De gezichten van de hoofdpersonen worden verlicht door een grote mooie lamp, waarvan het licht echter niet genoeg is om de hoeken van een grote kamer te verlichten, omdat het gezicht van een meid die nadert met een bord eten onzichtbaar blijft voor de kijker. De familie dineert fatsoenlijk en nobel, niemand praat, iedereen is vreselijk gepassioneerd over het proces van voedselopname.
Een heet vuur brandt in de open haard, waarvan de schittering een schaduw werpt op de mensen die aan tafel zitten. De eenvoud van deze foto is geweldig, gewone mensen zitten na een lange dag bij een heel gewone maaltijd.
Aangezien de meid op de foto is afgebeeld, kan worden aangenomen dat het gezin een zekere rijkdom en gewicht in de samenleving heeft, alleen een baby die comfortabel in een hoge stoel zit, gedraagt zich vrij, terwijl de rest zich houdt aan de geaccepteerde regels van fatsoen, die niet over het hoofd kan worden gezien als ze in detail onderzoekt hoe een vrouw een lepel brengt naar de mond, zoals een man zit met zijn rug rechtstreeks naar de kijker gekeerd.
Op het eerste gezicht is er niets opmerkelijks op de foto, maar dit is het hele punt - om uit te beelden wat iedereen gewend is om voor alledaagsheid in kleuren te nemen en tentoon te stellen, wat mooier kan zijn.
Aivazovsky zonsondergang op zee
