We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Konstantin Egorovich Makovsky is een nogal diverse kunstenaar, die zijn eigen unieke stijl heeft, herkenbaar aan experts en bewonderaars van zijn werk. Wat betreft deze foto, onder de naam "Still Life", is de meester geneigd om een voor hem niet karakteristiek genre te gebruiken, de zogenaamde "pure".
Het is vermeldenswaard dat het beeld van heldere en lichte kleuren, direct op een donkere achtergrond, vaak werd uitgevoerd door Nederlandse kunstenaars uit de 17e eeuw. Dergelijke schilderijen waren dus lange tijd het standaard- en rolmodel voor de juiste constructie van de plot en lay-out van kleuren. Het canvas laat een levendige indruk achter. Een oproer van kleuren en een overvloed aan bloemen, die een vaas overlopen en op tafel vallen, kunnen rijkdom vertegenwoordigen.
Over het algemeen ziet het stilleven er voltooid en van vrij hoge kwaliteit uit. Je merkt de kleinste schittering die op de vaas glinstert, een zeer contrasterend spel van licht en schaduw. Wat vooral interessant is, is hoe de meester in staat was om de lichtbreking en vervorming van het beeld nauwkeurig en realistisch over te brengen, kijkend door het glas van de vaas.
Ondertussen valt op dat, zoals bij elk ander stilleven, toch de voorkeur werd gegeven aan natuurlijkheid, ondanks een zeker academisch karakter en correct schilderen. Het lijkt niet pretentieus, maar integendeel een te natuurlijk moment waarop de kunstenaar de bloemen wist te vangen, ze lang bij het schilderij liet bevriezen, uit angst dat een adem van varen, een varenblad of een bloemblad van een bloem op het punt staat te fladderen.
De tafel is bedekt met een bruin tafelkleed, en deze kleur is blijkbaar niet toevallig door de kunstenaar gekozen, het vormt een perfecte aanvulling op het contrast en markeert perfect de zogenaamde horizonlijn, zelfs op plaatsen waar het nodig is om vrij donkere tinten te gebruiken vanwege de zwakte van de verlichting.
Savrasov Winter
