We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Een ongelooflijk delicaat beeld, het doek van de zeer Shishkin, die veel later "Beren in een dennenbos", "Rogge", "Dubrava" en vele andere bekende schilderijen schreef. Dit canvas behoort tot de eerste. En dit is gemakkelijk te begrijpen, al was het maar door de manier waarop het lagere landschap zachtjes is getekend: gemaaid hooi en schoven eromheen rond de molen. Over de molens moet apart worden gezegd. Houd er rekening mee dat we meteen twee molens zien - die op de achtergrond en verder in de diepte van het landschap - maar de indruk is dat ze evenwijdig aan elkaar staan, op gelijke afstand.
Bovendien zijn ze zo opgesteld dat de vleugels de “windroos” opvangen en, indien nodig, zouden ze zonder veel moeite beginnen te draaien. Maar de boeren zijn ook sluw met verzinsels: in de Baltische staten plaatsen ze zulke molens die rond hun as kunnen draaien, dat wil zeggen de wind opvangen waar het harder waait. Dergelijke ontwerpen van molens zijn in de beroemde molens van Spanje. En in dit landschap staan de molens alsof ze worden ondersteund door grote balken. Hoogstwaarschijnlijk is de molen al oud en was waarschijnlijk niet bestand tegen de druk van de wind. Ze was dus verzekerd. De molen voor de dorpelingen is tenslotte de verpleegster. Ze maalt meel, het hele koren wordt als een boog naar haar toe gebracht.
Maar terug naar het canvas. Kijk rond ... De velden worden gemaaid, wat betekent dat dit hoogstwaarschijnlijk het einde van de zomer is, het begin van de herfst. En daarom zullen de fabrieken zeer snel volledig tot hun recht komen, zodat er binnenkort meel klaar is, dat vervolgens in bakken wordt verkocht of verkocht. Maar in dit landschap speelt de lucht een belangrijke rol. Het is trouwens ook herfst, met wolken die niet veel goeds voorspellen. Maar toch is de lucht een beetje zomer.
Er was nog steeds blauw, wat ons in de zomer zo aangenaam is. En het bos is nog steeds overal groen en in de verte zijn bosheuvels te zien.
En wat interessant is, is hoeveel van dergelijke landschappen over het gewas gaan, maar er is nog nooit zo'n canvas geweest waar het gewas slecht was. Het is begrijpelijk dat kunstenaars optimisme in hun werken moeten opwekken, maar tegelijkertijd mensen moeten laten nadenken en reflecteren. Als je naar dit canvas kijkt, denk je hoe goed het is om in je thuisland te wonen, waar zulke prachtige open ruimtes zijn.
Gustav Klimt-schilderijen
